Meredith Monk – Songs of Ascension

«In a sense I think of myself as a vocal archeologist, trying to dig down to the most fundamental human utterances, the most elemental forms….
In the larger works, I combine forms weaving together music, movement, film object, light and ambiance.
This multi-dimensional approach hopefully creates a poetry of sound, image and movement
that increases the luminosity and radiance of the experience.»
– Meredith Monk –

«looking down» – The Tower, designed by Ann Hamilton, 2007

–

Η Μeredith Μonk είναι μια αμερικανίδα συνθέτρια, τραγουδίστρια, σκηνοθέτιδα και χορογράφος και υπήρξε πρωτοπόρος σε αυτό που σήμερα ονομάζεται «extended vocal technique«.

Με συνεχή παρουσία 50 και πλέον ετών (1960 έως και σήμερα), η Monk ξεκίνησε έχοντας ως όραμα την εξερεύνηση της ανθρώπινης φωνής, φέρνοντας στο φως τεχνικές και δυνατότητες μιας άλλης γλώσσας, της φωνής, προτρέποντάς μας να καταλάβουμε ότι η ανθρώπινη φωνή είναι μια αυτόνομη γλώσσα από μόνη της.

Ταυτόχρονα σκηνοθέτησε φιλμς, θεατρικά, δημιούργησε χορογραφίες και εγκαταστάσεις, τα οποία λειτουργούσαν ως ένα πρωτότυπο πεδίο έρευνας. Επιχείρησε ακόμη να συνδυάσει τη φωνή με τη μουσική, την εικόνα, την κίνηση, το φως με σκοπό να ανακαλυφθούν νέοι τρόποι αντίληψης.

–

–

Η τελευταία της δουλειά κυκλοφόρησε το 2009, με τίτλο «Songs of Ascension»/ «Τραγούδια της Ανάληψης», το οποίο πλην της ηχογράφησης του, περιλαμβάνει και τη παραγωγή μιας οπτικοακουστικής παράστασης σε έναν οκταόρωφο πύργο (αξιοποιώντας της φυσικές και ακουστικές ιδιότητες του), με ζωντανή μουσική (από κουαρτέτο εγχόρδων με κορυφαίο τον βιολονίστα Todd Reynolds) και φωνητικά (από το «Meredith Monk Vocal Ensemble»).

Το «Songs of Ascension» είναι εμπνευσμένο τόσο από μεταφράσεις των Ψαλμών, του ποιητή Norman Fischer, όσο και από το οκταόροφο πύργο που σχεδίασε η εικαστικός Anna Hamilton , για το ίδρυμα Οliver Ranch, στον οποίο και έλαβε μέρος η παράσταση της Meredith Monk.

Η πρώτη μου ακρόαση έργου της Meredith Monk ήταν το «Do You Be«, το οποίο και αποτέλεσε ένα σοκ αλλά και μια μεγάλη αποκάλυψη σχετικά με το ανθρώπινο πολύεδρο.

Η Μ. Monk είχε πλήρη αντίληψη του ότι με μέσον την ανθρώπινη φωνή μπορεί να παρέμβει στο σώμα, και αντίστροφα, ότι το ανθρώπινο σώμα καθορίζει τη φωνή, και αυτή η σχέση είναι άρρηκτη όσο και πολλαπλασιαστική: «χορεύοντας η φωνή, τραγουδάει το σώμα».

Σήμερα, ακόμα, αντιμετωπίζω με δέος τη καλλιτέχνιδα Meredith Monk και το έργος της αποτελεί, για μένα, την αρχαιολογία ενός καλλιτέχνη.

Όχι με την έννοια ότι ανασκάπτει απ’ το παρελθόν και φέρνει στο φως ξεχασμένους μύθους και ανθρώπινες δυνατότητες, αλλά, αντίθετα, βυθιζόμενη στον ανθρώπινο χρόνο και σώμα, αναδύεται πάνω από αυτά και συνεχίζει να μας αποκαλύπτει έναν νοητό όσο και αισθητό κόσμο του μέλλοντος.

Για αυτό, εξάλλου, την αγαπώ τόσο πολύ.

Για αυτό, εξάλλου, παραμένει σύγχρονη και μοντέρνα.

.
worldcity

–

«looking up» – The Tower, designed by Ann Hamilton, 2007